فن و هنر عکاسی

سخن نویسنده بر ویراست دوم کتاب فن و هنر عکاسی

پنجاه سال پیش، در آغاز راه جدی عکاسی آماتوری ام، در یک مجلۀ عکاسی به سلسله مقالاتی برخوردم که مرا در این راه یاری بسیار ارزنده کرد و از مطالعه و به کار بستن راهنمایی های مربوطه درود فراوان جستم. یادداشت هایی از آن ها برداشتم و تصاویرش را با امکانات آن زمان کپی کردم، خوشبختانه همه را با خود آوردم و اخیراً درمیان اوراق پیدایشان کردم. بسیار خوشحالم که در این چاپ کتابم آن ها را به خوانندۀ علاقه مند منتقل می کنم. با امید بهره برداری اش.

سخن نویسنده بر چاپ نخست کتاب فن و هنر عکاسی

پنجاه و پنج سال پیش، در ده سالگی، شیشۀ نخستین عکسی را که گرفته بودم ظاهر کردم. پدرم اولین داروساز آذربایجان و در ضمن نمایندۀ کارخانۀ عکاسی لومی در فرانسه بود. یکی از انبارهای اجناس داروخانه به لوازم عکاسی اختصاص داشت و من بی اجازۀ پدر هرچه را لازم داشتم از آنجا برمیداشتم و می پنداشتم که وی بی خبر است. بعدها فهمیدم که شکستن دوربین های گران قیمت و خراب کردن لوازم و مواد فراوانی را بر من ندیده گرفته بوده است. برادرم که ده سال از من بزرگتر بود و آن موقع در فرانسه به تحصیل داروسازی اشتغال داشت سه سال پیشتر، با استفاده از حمام منزل به عنوان تاریکخانه، پایۀ این کار را گذاشته و مدتی هم به عکاسی پرداخته بود. در حقیقت، او بود که دریچه ای به دنیای زیبا و پرافسون تصویر بر روی من گشود. (کتاب نشانه شناسی عکاسی در جستجوی نمایه)

کتاب فن و هنر عکاسی

من راهنما و معلمی نداشتم جز کتاب کوچکی که آن را هم داروساز دیگری به نام مسیو پاپاریان،سال ها پیشتر، نوشته بود. این شخص که از اولین استادان دانشکدۀ داروسازی تهران بود عنوان کتابش را صنعت عکاسی نهاده بود. آن روزها هنوز از برق در تبریز خبری نبود. عکس را فقط با نور روز می گرفتیم، در تاریکخانه از فانوس شمعی استفاده می کردم و برای چاپ، نگاتیو را با کاغذ حساس، زیر نور خورشید می گذاشتم و مدت ها به انتظار منشستم. دوست داشتم طبیب شوم، اما هنگامی که برای ادامه تحصیلات عازم خارج بودم، در لحظۀ وداع، پدرم که هفتاد سال از عمرش می گذشت و از بیماری قلبی رنج می برد از من خواست حرفۀ خانوادگی را دنبال کنم. این، آخرین دیدار ما بود و من دیگر او را ندیدم کتاب را به روان پاکش تقدیم می کنم. (کتاب عکاسی ماکرو و کلوزآپ)

خرید اینترنتی کتاب فن و هنر عکاسی

عکاسی که روزگاری حرفه ای دشوار و کاری تجملی به شمار می رفت امروزه در تمام شئون زندگی ما راه یافته است. امور اداری، قضایی، اقتصادی، صنعتی، پزشکی، فنی، هنری و دیگر امور جامعه ما سخت با عکاسی همبستگی دارد. عکاسی در عین حال یک تفریح و سرگرمی مفید نیز شمرده می شود. من و شما بارها در برابر دوربین عکاسی قرار گرفته ایم و به دفعات از دیدن عکس های دوستان و تصاویر بدیع و دلپذیر طبیعت خاطرات لذتبخ گذشته را در دل زنده ساخته ایم. اما، تهیه یک عکس خوب لذتی بیش از این ها دارد. از آن روزها که عکاسی کاری پر دردسر و منحصر به عده خاصی بود چندان دور نیستیم زیرا از اختراع عکاسی و گرفته شدن اولین عکس بیش از ۱۶۰ سال نمی گذرد. دوربین های بزرگ و وسایل سنگین چنان دایره عمل را تنگ کرده بود که جز عکاسان حرفه ای و گروه بسیار محدودی از علاقه مندان سرسخت این فن، کسی حال و حوصله کار کردن با این همه اسباب و اثاث سنگین را نداشت. اما امروزه وسایل کار چنان سبک و ساده شده است که همه لوازم مورد نیاز برای صدها بار عکسبرداری را می توان به راحتی در داخل جیب لباس حمل کرد.

افزایش راحتی و امکانات وسایل کار بر تعداد علاقه مندان عکاسی نیز افزوده است. به طوری که اینک در تمام دنیا هزاران هزار آماتور عکاسی وجود دارد که ساعات فرصت و فراغت را به نحوی دلپذیر صرف این سرگرمی هنری می کنند. شک نیست که هر صاحب دوربینی انتظار دارد که از داخل آن جعبه جادویی تصاویری زیبا بیرون بیاورد، مخصوصا که تماشای عکس های جالب مجله ها و نمایشگاههای عکس نیز آتش اشتیاق را در دلش دامن میزند؛ اما هر بار که با عکس های ناموفق خود روبه رو می شود احساس ناراحتی میک و پس از چند بار کوشش چون به هدف نمی رسد با ناامیدی و دلسردی دوربین را کر می گذارد و از ادامه راه منصرف می شود. اما هیچ به این فکر نمی افتد که دوربین عکاسی خود به خود نمی تواند کاری انجام دهند حتی اگر از جدیدترین انواع مجهز خودکار و گرانبها باشد. این وسیله ظریف و حساس به میل و اراده انسان به کار می پردازد و آنچه را او اراده کند، برحسب معلومات و اطلاعات فنی و هنری وی، ثبت می کند. پس باید به معلومات دست یافت. (کتاب مختصر مفید عکاسی)

در این کتاب کوشش شده است که فقط معلومات اولیه، یا بهتر گفته باشیم « پایه و اصول عکاسی»، به اختصار و با زبانی بسیار ساده، بیان شود تا برای کسانی که می خواهند قدم در دنیای تصویر بگذارند به راحتی و آسانی راهگشا باشد. برای تهیه شکل های کتاب از تصاویرمجلات، کاتالوگ ها، بروشورها و کتاب های گوناگون استفاده شده است. به عللی بیش از چند پرتره از آثار شخصی خود در این کتاب نیاورده ام. در ضمن لازم به یادآوری است که قسمتی از مطالب کتاب حاضر را در اولین سال های انتشار مجله هنر و مردم، یعنی بیست و پنج سال پیش؛ در آن مجله نوشته بودم که اینک با اصلاحات لازم از لحاظ تغییر و تحولاتی که در این مدت به وجود آمده است به نظر خوانندگان می رسانم. (کتاب نورپردازی تکچهره)

پس باهم راه را آغاز می کنیم...